Ben Melike Bal. 2004 yılında Elazığ’da doğdum. Doğduktan kısa bir süre sonra Serebral Palsi tanısı aldım ve böyle şimdi evim diyebildiğim Ankara ile ilişkimiz başlamış oldu. Ailem en iyi (olduğuna inandıkları) tedaviyi alabilmem için beni Ankara’da doktorlara ve fizyoterapistlere getirip götürmeye başladılar. İlkokula başladığımda gerçek anlamda ilk kez “benim gibi olmayan” çocuklarla tanıştım. Bu yeni dünyamda ilkokul öğretmenim Arzu Bozkurt’un desteğini her zaman hissettim.
Ortaokul ise benim için koskoca bir kimlik karmaşası getirdi. Türkçe öğretmenim Remzi Kaplan ile gerçekleşen sohbetler bana engellilik hakkında konuşmanın ayıp olmadığını öğretti ve engelli hakları dünyasına yolculuğumu başlattı. Ortaokul beşinci sınıf öğrencisiyken çok ciddi ve travmatize edici bir ameliyat geçirdim. Bu deneyim ve belki de ızdırap iki yıl içinde Bu Şehir isimli bir şiir kitabına dönüştü.
Liseye başladığımda oradaki öğretmenlerim sayesinde İngilizce’ye olan ilgimin farkına vardım. Okulda öğretilenlerin dışında dizi ve filmler izleyerek dil becerimi geliştirmeye çalıştım. İzlediğim Crip Camp belgeseli engellilik teorisi ile tanışmama ve ABD ve Birleşik Krallık’tan engelli hakları savunucuları ile biraya gelmeme sebep oldu. Bu belgeselden öğrendiğim bağımsız yaşam kavramı beni Engelli Kadın Derneği ile tanıştırdı. Bunların yanında lise eğitimim boyunca karmaşık matematik problemleri çözmenin yanı sıra Neurofeedback Türkiye Kampanyası’nın yürütücülüğünü yaptım. Kampanya kapsamında 2019’da TBMM’yi ziyaret ederek bazı milletvekilleri ile görüştüm.
2022 yılında Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi Hukuk Fakültesini kazandım ve eğitimimi sürdürüyorum. Buna ek olarak Kasım 2022’de bağımsız yaşam alanında çalışmalar yapan uluslararası bir engelli hakları örgütü olan ENIL’in gençlik komitesinin yönetim kuruluna seçildim.
Öz yaşam öykümü eğitim yolculuğum aracılığıyla anlattım. Daima bir öğrenci olarak kalabilmek ümidiyle…